1994 yılında askerler tarafından gözaltına alındıktan sonra kendisinden bir daha haber alınamayan Nazım Gülmez için Cumartesi Anneleri 1077’nci haftada yeniden adalet çağrısı yaptı. Ailelerin ısrarlı mücadelesine rağmen, dosya 31 yıldır karanlıkta bırakıldı; failler ise hiçbir zaman yargı önüne çıkarılmadı.
Galatasaray Meydanı’nda 1077. Hafta: Kaybedilenler İçin Karanfilli Nöbet
Cumartesi Anneleri/İnsanları, gözaltında kaybedilen yakınlarının akıbetini sormak ve faillerin yargılanması talebini yinelemek için bu hafta da Galatasaray Meydanı’ndaydı. Karanfiller, kayıpların fotoğrafları ve sessiz bir kararlılıkla süren eylemde bu hafta, 1994’te Dersim’in Hozat ilçesine bağlı Taşıtlı köyünden askerler tarafından götürüldükten sonra kaybolan Nazım Gülmez anıldı.
İHD üyesi Ümit Tekay Dişli tarafından okunan basın açıklamasında, devletin gözaltına alınan kişilerin yaşam güvenliğinden sorumlu olduğuna dikkat çekilerek, Gülmez’in tarım ve hayvancılıkla geçinen, çevresinde sevilen, 9 çocuk babası bir köylü olduğunun altı çizildi.
1994’te Gözaltına Alındı, Bir Daha Dönmedi: Tanıklar Var, Soruşturma Yok
14 Ekim 1994’te Bolu Komando Tugayı’na bağlı askerlerin köye operasyon düzenlediği ve Nazım Gülmez’i kılavuzluk yapması için evinden aldıkları hatırlatıldı. Gülmez ile birlikte götürülen üç köylü aynı gün serbest bırakıldı; ancak Gülmez’den bir daha haber alınamadı.
Gülmez’in eşi Garip Gülmez’in, askeri yetkililerin “Tunceli merkeze bırakıldı” iddiasını sorgulamasına rağmen hiçbir açıklama yapılmadı. Tanık ifadeleri, muhtarın beyanları ve köylülerin gözlemlerine rağmen soruşturma ilerlemedi.
31 Yıllık Cezasızlık Zinciri: Dosya Savcılıklar Arasında Süründü
Gülmez ailesinin müracaat ettiği Hozat Savcılığı’nın etkin bir soruşturma yürütmediği, dosyanın yıllar boyunca Hozat Savcılığı, Elazığ Askeri Savcılığı ve Malatya DGM Savcılığı arasında gidip geldiği belirtildi.
Basın açıklamasında, savcılıkların “gerekli özeni göstermemesi” nedeniyle dosyanın hiçbir zaman aydınlatılamadığı vurgulandı. 31 yıldır faillerin korunması ve olayın üzerinin örtülmesi, Cumartesi Anneleri tarafından “kurumsal cezasızlık politikasının” tipik örneği olarak ifade edildi.
Ümit Tekay Dişli, “Kaç yıl geçerse geçsin, Nazım Gülmez için adalet talebimizden vazgeçmeyeceğiz. Devleti evrensel hukuk ilkelerine uymaya çağırıyoruz” dedi.
Galatasaray Meydanı’nda Bir Karanfil Daha: Kaybedilenlerin Hatırasına
Eylem, Nazım Gülmez ve tüm kayıplar için Galatasaray Meydanı’na bırakılan karanfillerle son buldu.
Cumartesi Anneleri’nin mücadelesi, Türkiye’de gözaltında kayıplar dosyalarının hâlâ kapatılmamış bir yara olduğunu bir kez daha hatırlattı.
- NHY / MA, Cumartesi Anneleri/İnsanları basın açıklaması, İHD açıklamaları
