Cumartesi Anneleri, Türkiye’de 1995 yılından bu yana her hafta Galatasaray Meydanı’nda toplanarak, gözaltında kaybedilen yakınlarının akıbetini sormakta ve adalet arayışını sürdürmektedir. Bu hareket, Arjantin’deki Plaza de Mayo Anneleri’nden esinlenerek, kayıpların hikayelerini ve adalet taleplerini kamuoyuna duyurmayı amaçlamaktadır.
27 Mayıs 1995’te, küçük bir grup tarafından başlatılan bu sessiz oturma eylemleri, zamanla büyüyerek binlerce insanın katılımıyla Türkiye’nin en uzun süren sivil itaatsizlik hareketlerinden biri haline gelmiştir. Cumartesi Anneleri, kayıpların bulunmasını, faillerin yargı önüne çıkarılmasını ve adaletin sağlanmasını talep etmektedir.
1000.hafta eylemi, bu uzun soluklu mücadelenin bir dönüm noktası olarak görülmekte ve “Bu hafta milat olsun, yasaklar kalksın” sloganıyla yeni bir başlangıç yapılması umudunu taşımaktadır. Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) Grup Başkanvekili Özlem Zengin’in açıklamalarına göre, bu özel hafta için eyleme izin verilmiştir, bu da hareketin önemini ve toplumsal etkisini göstermektedir.
Cumartesi Anneleri’nin talepleri, sadece kayıpların akıbetinin açıklığa kavuşturulması değil, aynı zamanda Türkiye’nin insan hakları sicilinde önemli bir yere sahip olan zorla kaybetme vakalarının aydınlatılması ve bu suçların cezasız kalmamasıdır. Bu, sadece aileler için değil, tüm toplum için adaletin bir gerekliliğidir.
Bu hafta, Cumartesi Anneleri’nin 1000. hafta eylemi, kayıp yakınlarının hikayelerini ve adalet arayışını bir kez daha gündeme getiriyor. Bu, sadece Türkiye için değil, dünya genelinde insan hakları ve adalet mücadelesinde önemli bir anı olarak kaydedilmektedir. Cumartesi Anneleri’nin kararlılığı ve cesareti, kayıpların hafızasını yaşatmak ve adaletin peşindeki yorulmaz yolculuklarını sürdürmek için bir ilham kaynağı olmaya devam etmektedir.
